Glas in lood

Wanneer je aan glas denkt, denk je waarschijnlijk aan het transparante glas in de ruiten van het gebouw of huis waar je nu in zit. Misschien denk je aan een glas om uit te drinken of een schaaltje. Vrijwel altijd denk je aan transparant glas want dit is het glas wat wij tegenwoordig kennen. Vroeger was dit glas helemaal niet zo vanzelfsprekend want vroeger was het glas heel anders. Zo kon men aan het begin geen grote stukken glas produceren omdat dit anders brak. Hier werden oplossingen voor gevonden omdat mensen toch graag een groot raam in het huis wilde omdat dit zorgde voor veel licht binnen. Zo ontstonden glas in lood ramen. Het glas is niet doorzichtig maar gekleurd en bestaat uit verschillende kleine delen glas die met lood zich vormen tot een groot raam. Een glas-in-lood raam was dus noodzakelijk om een groot raam te maken en daarom was dit ook redelijk duur. Zo zag je glas-in-lood alleen in rijkere ambachtswoningen of religieuze gebouwen zoals de kerk. Maar hoe werden de glas-in-lood ramen zo lang geleden eigenlijk geproduceerd en hoe kreeg het glas die bepaalde kleur?

In principe is glas dat gebruikt wordt, gewoon normaal glas. Desondanks kent het wel een ander productie proces doordat het glas uit meerdere stukken bestaat die bij elkaar worden gehouden door de loodlijst. Hierdoor komend de verschillende vormen en figuren in het glas. De kleur die aan het glas gegeven is, wordt in het glas gebrand met een speciale brandschildertechniek. Deze techniek wordt al sinds de middeleeuwen gebruikt en in de jaren was de techniek makkelijker geworden. De brandschildertechniek wordt gedaan door echte vakmannen. Tegenwoordig is het een erg dure en moeilijke techniek. Het is een ambachtelijk proces en het glas is vaak erg zwak waardoor ze de glasschade herstellen moeten. Deze glasreparatie kan niet altijd doordat het raam uit vele kleine stukjes glas bestaat.