Als u een tuin heeft, is het belangrijk om ervoor te zorgen dat deze voldoende water krijgt. Een effectieve manier om dit te doen, is door gebruik te maken van een waterpomp beregening. Waterpompen halen het water uit een externe bron. Een bron kan van alles zijn, zoals een regenwaterput of een kanaal. Sommige pompen zuigen het water aan vanaf het aardoppervlak (zelfaanzuigend), maar er zijn ook pompen die onderwater worden geplaatst. In dit artikel zullen we de verschillende soorten pompen bespreken en hun voor- en nadelen benoemen. Het gebruik van een pomp kan het beregeningsproces efficiënter maken door water uit een bron te halen en het vervolgens te verspreiden over de tuin. Afhankelijk van de pompsoort, schakelt deze automatisch in en uit op basis van uw waterbehoefte. Zodra er een kraan opengaat, schakelt de pomp in. Gaat de kraan dicht, dan schakelt de pomp uit. Er zijn verschillende soorten waterpompen die worden gebruikt voor tuinberegening, waaronder:
Zelfaanzuigende pomp Een zelfaanzuigende pomp is een type pomp dat water vanaf het aardoppervlak aanzuigt en dit met een hoge druk naar de gewenste plek pompt. Deze pompen kunnen het water tot een diepte van 8 meter aanzuigen, waardoor deze vaak gebruikt worden voor tuinen met een ondiepe waterbron. Beregeningspompen en hydrofoor pompen behoren tot deze categorie. Onderwaterhydrofoor Een onderwaterhydrofoor is een type pomp dat ontworpen is om water uit een diepe bron, zoals een put of een ondergronds reservoir, naar de oppervlakte te pompen. Een belangrijk kenmerk van deze pomp is dat hij onderwater wordt geplaatst. Dit type pomp is vaak gemaakt van roestvrij staal of een ander corrosiebestendig materiaal, om ervoor te zorgen dat het bestand is tegen de omstandigheden onder water. Verschillen Er zijn enkele belangrijke verschillen tussen een zelfaanzuigende pomp en een onderwaterhydrofoor. Zoals eerder uitgelegd is een zelfaanzuigende pomp geschikt voor ondiepe bronnen, terwijl een onderwaterhydrofoor ontworpen is om water uit diepe bronnen zoals putten of ondergrondse reservoirs naar de oppervlakte te pompen. Een ander belangrijk verschil is dat een zelfaanzuigende pomp over het algemeen minder efficiënt is dan een onderwaterhydrofoor, omdat deze meer energie nodig heeft om water op te pompen. Bovendien kan de capaciteit van een zelfaanzuigende pomp afnemen naarmate de afstand tussen de bron en de pomp toeneemt. Een onderwaterhydrofoor bevindt zich al onder water en staat daardoor dichter bij de bron. Hierdoor heeft hij minder energie nodig om water op te pompen. Een ander verschil is dat een onderwaterhydrofoor over het algemeen duurder is dan een zelfaanzuigende pomp. Kortom, beide pomptypes hebben hun eigen toepassingen en voor- en nadelen. De keuze tussen een zelfaanzuigende pomp en een onderwaterhydrofoor zal afhangen van uw wensen en waarvoor de pomp gebruikt wordt.
|